SPRAWOZDANIE Wacława Dudka – kierownika wyprawy
Z wyprawy Klubu Wysokogórskiego „Trójmiasto” na Langtang Lirung 7234 m w Himalajach Nepalu
/wyprawa była planowana na Ganesh 2 i uzgodniona z Ministerstwem Turystyki Nepalu/
Sprawozdanie sporządzono w Gdańsku dnia 29 listopada 1988 r.
Aprobata Komitetu do Spraw Młodzieży i Kultury Fizycznej Nr Z-2-0774-2-50/88 z dnia 25.07.1988 r.
Wszyscy uczestnicy wyprawy są członkami Klubu Wysokogórskiego „Trójmiasto”
Wyprawa Klubu Wysokogórskiego „Trójmiasto” Langtamg Lirung – Jesień 1988 – Himalaje Nepalu.
Wyjazd uczestników 29.08.1988 r (7 osób)
M. Gardzielewski 05.09.1988 r. (1 osoba)
Powrót uczestników 16.11.1988 r. (5 osób)
M. Gardzielewski 23.11.1988 r. (1 osoba)
M. Kochańczyk i W. Soroka 25.11.1988r. (1 osoba)
Wykaz imienny uczestników z podaniem środka lokomocji jakim wyjeżdżano i rozbiciem kto imiennie z jakiego korzystał.
W-wa – Delhi Dalhi – Kathmandu
Delhi – W-wa Katmandu – Delhi
1. Wiktor Ambrożewicz samolot autobus
2. Wacław Dudek – kier. Samolot autobus
3. Mirosław Gardzielewski samolot autobus
4. Michał Kochańczyk z-ca kier. Samolot autobus
5. Mech Piechowicz samolot autobus
6. Janusz Reginia samolot autobus
7. Waldemar Soroka samolot autobus
8. Andrzej Zieleniewski – lekarz samolot autobus
Warunki na jakich uczestniczono.
Członkowie wyprawy uczestniczyli w niej na warunkach określonych przepisami Rządu Nepalu dla wypraw zagranicznych – zgodnie z pozwoleniem wyprawy /expedition permit/ z dnia 26.09.1988 wydanym przez Ministerstwo Turystyki Nepalu po wniesieniu opłaty 1221 dol. USA. Uczestnicy pokryli opłatę z własnych zasobów dewizowych.
Nie było partnerów zagranicznych podczas realizacji wyprawy poza agentem turystycznym Asian Trekking Ltd – Katmandu, który pomagał w załatwianiu formalności w Nepalu przed wyjazdem i podczas pobytu wyprawy w Katmandu oraz przy doborze wymaganego personelu towarzyszącego wyprawie /zgodnie z przepisami/.
Środki płatnicze zostały przekazane przez Klub Wysokogórski „Trómiasto” zgodnie z zatwierdzonym preliminarzem wyprawy na kwotę 11 200 tys.zł. Środki dewizowe w wysokości 2900 dol.USA wnieśli uczestnicy wyprawy z własnych zasobów zgodnie z preliminarzem wyprawy.
Informacje o ewentualnych uchybieniach i wykroczeniach. Nie było żadnych wykroczeń uczestników wyprawy podczas jej trwania do czasu rozwiązania wyprawy w Delhi 14.11.1988r. w związku z powrotem uczestników w częściach ze względu na niemożność przewozu wszystkich uczestników przez PLL LOT w jednym terminie. /Rezerwacja na lot 8.11.88r. została utracona z powodu opóźnienia rozpoczęcia jak i zakończenia wyprawy/.
Część opisowa: Cel wyprawy Ganesh 2 – 7150 m w Himalajach Nepalu uzgodniony uprzednio ze stroną Nepalską został zmieniony po przyjeździe do katmandu w związku ze zmianami granicznymi między Nepalem i ChRL, w wyniku którego płn. Ściana Ganesh 2 znalazła się na terytorium Tybetu – ChRL. Oferowana pd. Ściana Ganesh 2 nie mogła być przedmiotem działań ze względu na koszty karawany 11-12 dni, na które brak było środków. W tej sytuacji wybrano szczyt Langtang Lirung – 7234 m granią południową, na który uzyskano 26.09.1988 r. zgodę Ministerstwa Turystyki Nepalu przy wydatkach na karawanę w granicach 6 dni. Zmiana celu została akceptowana przez Polski Związek Alpinizmu /telexem/, opóźniła jednak rozpoczęcie wyprawy o co najmniej jeden tydzień.
Kalendarium wyprawy Langtang Lirung – 1988
Przejazd uczestników wyprawy autobusem oraz przewóz bagażu /47 bębnów/ na trasie Katmandu – Dhunche ok. 1900m.
Karawana uczestników oraz tragarzy na trasie Dhunche – Syabru – Lama Hotel – Langtang ok. 3400m.
Założenie bazy wyprawy nad progiem skalnym lodowca na morenie bocznej powyżej wsi Langtang na wys.ok.4300m. Trudności z źlebie na progu III do IV z założeniem drabinek sznurowych w 4-ech miejscach. Trudności na ścieżce tragarzy I-II. Karawana tragarzy z łądunkiem 47 bębnów składała się z górali Langtangu.
Założenie bazy wysuniętej na płd. Grani Langtang Lirung na wysokości ok. 4800m. Trudności na drodze do bazy wysuniętej I do II z poręczowaniem liną w dwóch miejscach. Transport namiotu, sprzętu, żywności i paliwa zapewnili wszyscy uczestnicy.
Założenie obozu 1 na skalnej płd. Grani na wysokości ok.5200m po uprzednim poręczowaniu liną całego odcinka grani powyżej bazy wysuniętej. Trudności w skali III-IV. Transport namiotu, sprzętu, żywności i paliwa zapewniło 5 osób.
Założenie obozu 2 na ścianie skalno -śnieżnej grani płd. Na wysokości ok.5500m po uprzednim poręczowaniu liną całego odcinka grani powyżej obozu 1. Trudności w skalo II-IV. Transport zapewniało 5 osób.
Przesunięto obóz 2 na wysokość ok.5700m po uprzednim poręczowaniu do tej wysokości gdzie pł. Grań śnieżno-lodowa wrasta w ścianę Langtang Lirung. Trudności na tym odcinku II-IV. Transport sprzętu zapewniały 4 osoby.
Założenie obozu 3 w ścianie lodowej nad barierą seraków na wysokości ok.6300m Pochylenie ściany lodowej na odcinku między serakami 60-80 stopni z trudnościami w skali IV-V. Całośc drogi powyżej obozu 2 uprzednio poręczowano. Transport sprzętu zapewniały 4 osoby.
29/30.10.88 Biwak zespołu M.Gardzielewski, W.Soroka na grani płd. Na wysokości ok.6800m, gdzie ze względu na brak miejsca nie mogli rozbić posiadanego namiotu i założyć obóz 4 co było powodem odmrożeń II stopnia 4 palców lewej nogi u M. Gardzielewskiego i wycofania do obozu 2 na nocleg. Trudności w skali III do IV. Transport sprzętu oraz poręczowanie powyżej obozu 3 zapewniały tylko 2 osoby wymienione wyżej.
31.10.88 Zejście M. Gardzielewskiego z odmrożeniami i W.Soroki oraz L.Piechowicza z kontuzją stawu kolanowego do bazy pod opieką lekarza wyprawy. Zespół M.Kochańczyk-J.Reginia likwidują obozy, część poręczówek i zabierają resztę sprzętu.
Pakowanie sprzętu i żywności do beczek oraz przygotowania do likwidacji bazy.
Likwidacja bazy oraz zejście uczestników oraz karawany tragarzy do wsi Langtang.
04-05.11.88 Przejście uczestników oraz karawany tragarzy z Langtang do Dhunche. M.Gardzielewski transport koniem.
06.11.88 Przejazd uczestników wyprawy z bagażem na trasie Dhunche – Katmandu samochodem.
Pobyt w Katmandu i załątwianie formalności wyjazdowych. Rozliczenie z personelem towarzyszącym wyprawie /oficer łącznikowy, sardar, kucharz, goniec/. Sprawozdanie z wyprawy w Ministerstwie Turystyki przy udziale oficera łącznikowego. Rezerwacja biletów w PLL LOT – Delhi.
Przejazd uczestników wyprawy na trasie Katmandu – Delhi Tourist Camp.
Pobyt w Delhi i załatwianie formalności wyjazdowych w PLL LOT gdzie uzyskano zapewnienie miejscówek dla 5 osób na lot Delhi – W-wa w dniu 15.11.88, a pozostałe 3 osoby pozostały w oczekiwaniu na lot 22.11.88. W dniu 14.11.88 nastąpiło rozwiązanie wyprawy, a pozostałe 3 osoby zdecydowały się na lot 22.11.88 /M.Kochańczyk, M.Gardzielewski i W.Soroka/
Wyniki sportowe i ocena
Wyprawa KWT Langtang Lirung 88 nie osiągnęła szczytu 7234m, jakkolwiek zespół dwójkowy z miejsca biwaku ok.6800m miał szansę wejścia na wierzchołek po uprzednim założeniu obozu 4 na łatwiejszej grani podszczytowej z noclegiem w drodze powrotnej w namiocie obozu 4. O wycofaniu zespołu zdecydowały poważne odmrożenia palców lewej nogi podczas biwaku u jednego z uczestników.
W akcji zakładania obozów 1 do 3 i poręczowania drogi od bazy wysuniętej ok.4800m do obozu 3 i powyżej do wys.ok.6700m rozpięto ponad 2500m lin /zabrakło ok.400-500m lin poręczowanych/ i dalszą drogę do 6800m /miejsce biwaku/ zespól pokonywał za sztywną asekuracją.
Trudności na poręczowanym odcinku drogi duże II-V w skali alpejskiej, a szczególne trudności powyżej obozu 2 ok.5700m.
Ocena ogólna droga b .trudna o długości poręczowania ponad 3km.
Zespół w zmniejszonym składzie 8 osób /planowane 2 osoby wycofały się z udziału w wyprawie ze względów rodzinnych oraz wypadku przy pracy/ był znacznie osłabiony, a w jego składzie były dwie osoby przebywające w Himalajach po raz pierwszy oraz lekarz i dwie osoby w wieku zaawansowanym, których działalność powyżej 5000m była przez lekarza ograniczona.
Dyscyplina uczestników wyprawy prawidłowa. Zaopatrzenie w sprzęt biwakowy, żywność oraz paliwo dostateczne na całej drodze od bazy wysuniętej do miejsca biwaku przy braku pewnej ilości lin poręczowych /400-500m/ umożliwiających łatwe wycofanie.
Kierownik wyprawy
Wacław Dudek